‘Ik ben in de zorg zó op mijn plek’

Een nieuwe richting

Tijdens deze periode van bezinning besloot Phylicia zich te verdiepen in de zorg. “Het ging tussen pedagogiek en de rol van Helpende,” zegt ze. Helaas werd ze aanvankelijk afgewezen voor de functie van Helpende, omdat werd gedacht dat ze het juiste diploma niet had. Phylicia wist beter en bleef volhouden dat ze wél bevoegd was, omdat haar diploma als gastouder voldoet aan de eisen.

Toen ze het kennismakingsgesprek bij Sensire had, voelde het als een warm welkom. “Ze vroegen meteen of ik interesse had in meer,” herinnert ze zich enthousiast. “Ze boden me tijdens mijn sollicitatie de kans om een vervolgopleiding te volgen! Hoe tof is dat?! Ik heb eerder nooit die kans gehad. Ik kreeg het aanbod voor een opleiding tot Verzorgende IG en ben gegaan voor een opleiding tot verpleegkundige. Ik en Sensire durfden die uitdaging wel aan.”

Een hecht team

Bij Sensire werd Phylicia warm ontvangen in een klein team. “Ik voelde me gezien en het team gaf me veel vertrouwen,” vertelt ze. “Ik ben gewend om zelfstandig te werken, maar het is heel fijn om collega's te hebben als achtervang, waar je altijd terecht kunt en die je vertrouwen geven.” De eerste weken in de zorg waren voor Phylicia een eye-opener. “Ik ben in de zorg zó op mijn plek.”

Na een half jaar als Helpende begon ze met haar opleiding tot verpleegkundige. “Het is pittig, maar als je iets doet wat je leuk vindt, is het prima te doen.” Na een korte uitstap naar revalidatie kwam ze terecht in het verpleegkundig team. “Dat is de plek om nieuwe kennis meteen in de praktijk te kunnen brengen. Leuk en divers!”

Maak je dromen waar

Phylicia heeft ook een droom: “Ik wil ooit de ambulance op,” zegt ze stralend. “Maar dat is een droom voor als de kinderen groter zijn.” Voor nu geniet ze van de ruimte om te ontdekken wat deze kans haar brengt. Ze heeft ook interesse in de palliatieve zorg en is van plan om eind van het jaar een training te volgen om zich hierin verder te verdiepen. “Van Helpende naar Verpleegkundige, en dat allemaal dankzij een beetje vertrouwen in mezelf, de steun van mijn omgeving en van Sensire.” Resoluut zegt ze: “Laat je nooit tegenhouden door angsten, maar maak je dromen waar." 

Laten we elkaar niet uit het oog verliezen

Toch heeft Phylicia ook een kritische noot. “Afgelopen jaar heb ik gemerkt dat de teams steeds groter worden. Daardoor ervaar ik een mindere band met collega's en voel ik dat de collegialiteit afneemt.” Ze benadrukt dat zorg een teamprestatie is: “Zorg wordt heel individualistisch, terwijl je als team zorg verleent rondom een cliënt. Laten we elkaar niet uit het oog verliezen.”