We doen het sámen
De heer Hoitink krijgt via het TTV-Team van Sensire tien weken lang thuiszorg voor het toedienen van antibiotica via een infuus. Het infuus loopt 24 uur door en om de 12 uur wordt er een nieuwe infuuszak klaargemaakt en vervangen. Ook wordt de pomp opnieuw ingesteld en wordt gecontroleerd of alles nog goed werkt. Twee keer daags wordt er daarnaast een kortlopend infuus met een ander soort antibiotica toegediend. Miranda Schouten is een van de verpleegkundigen van het TTV-Team die bij hem thuis komt. Ze vertellen wat deze manier van zorgen voor hen betekent, vanuit het perspectief van klant en vanuit dat van verpleegkundige. Ook leggen ze uit hoe ze samenwerken. Want dat ze het sámen doen maken ze al snel duidelijk.
Meneer Hoitink: "De afgelopen tijd heb ik regelmatig in het ziekenhuis gelegen. Ik vind het er niet fijn. Je slaapt slecht en zeker op de hartafdeling is het een komen en gaan van mensen. Iedereen wil z’n verhaal vertellen, ik was er zo klaar mee! De nachten vond ik vervelend. De een kan niet slapen, de ander snurkt of heeft wanen en schreeuwt daardoor ’s nachts. Het is niks. Ik nam dan meestal een slaaptablet, medicatie die je thuis niet zou nemen. Ik snakte echt naar mijn eigen huis.
En nu ben ik thuis, het is zo geweldig dat dit kan! Ik krijg dagelijks antibiotica via een pomp, twee zakjes die elk 12 uur lopen. Het zakje vloeistof en de pomp gaan in een speciale tas en daardoor kan ik alles. Ik kan boodschappen doen en ben gewoon overdag helemaal vrij. Ik fiets met dit ding, ik ga met de auto, ik kan mijn vrouw weer overal naar toe tuffen. Het is echt op alle vlakken beter. Het gewone leven gaat weer door.”
We geven de regie
Miranda: "Twee keer per dag kom ik langs om de zakjes antibiotica te vervangen, zowel de kortlopende als de langlopende variant. We lossen hier de antibiotica zelf op en voegen de juiste hoeveelheid toe aan een zoutoplossing. We maken van alles foto’s zodat het op afstand door een tweede persoon kan worden gecheckt. Alle controles zijn terug te halen via de foto’s. Maar we geven onze klanten ook zelf de regie. Als we de eerste keer bij een klant komen leggen we uit wat je moet doen bij bijvoorbeeld een storing van het systeem. Tot op zekere hoogte uiteraard. Mensen weten dan waar ze op moeten letten, of dat ze hem even stop moeten zetten.”
“Ik had al lang gezien hoe jullie dit deden.”, valt de heer Hoitink haar bij. “Alles wordt klaargemaakt waar ik bij ben dus ik zie alles. Ik weet dat ik bij de rechterknoppen niks verkeerds kan doen, de knoppen aan de linkerkant blijf ik af. Wanneer de pomp alarmeert, overdag of in de nacht, ga ik eerst zelf kijken wat het probleem is. Meestal heb ik de pomp in no-time weer aan de praat. ‘s Nachts heeft dat helemaal voordelen: dan kan ik lekker verder slapen zonder dat er iemand van ver heeft hoeven komen. Het systeem is sowieso ideaal, ik heb er zelden problemen mee. In het ziekenhuis hadden ze een ander systeem, dat stoorde meerdere keren per dag. Dan wilde ik in het restaurant een kop koffie drinken met mijn bezoek en dan begon dat ding al in de lift te piepen. Dan kon ik weer terug naar de afdeling,”
Miranda vult aan: "We hebben inderdaad gebruiksvriendelijke pompen. In het begin vinden mensen het vaak spannend, maar na een week zijn ze er al eigen mee. We kijken we van tevoren of iemand capabel is om dingen zelf te doen, dan leggen we ook meer uit.”
Mooiste combinatie tussen ziekenhuis en thuiszorg
Op haar 17e is Miranda begonnen met werken in een verpleeghuis. Na tien jaar is ze de opleiding tot verpleegkundige gaan volgen. Na een aantal jaren als verpleegkundige in het ziekenhuis kwam ze terecht in de thuiszorg, maar ze miste het ziekenhuiswerk. “Ik miste de handelingen en het anders kijken naar de patiënt, wat ik in het ziekenhuis wel had. Ik had geluk dat ze bij het TTV-Team mensen nodig hadden. Officieel moest ik een hbo-opleiding hebben maar ik had ziekenhuiservaring dus ik kon gelijk aan de slag. Ik vind dit werk echt de mooiste combinatie tussen het ziekenhuis en de thuiszorg. Werken voor mensen in hun eigen omgeving, van jong tot oud. Bij ons team hebben we ook kinderen in de zorg, omdat dit beter uitkomt of omdat de kinderthuiszorg geen plek heeft.
Het merendeel van ons werk is infusen met antibiotica en een PICC-lijn. Maar we doen ook nierdialyses, we koppelen chemo’s thuis af en we verwisselen katheters. Onze zorg is meestal kortdurend. Als het langer duurt vragen we de verpleegkundige uit het wijkteam om mee te draaien en handelingen over te nemen. Voor kortdurende zorg doen we dit niet, wij doen dit soort handelingen immers dagelijks door ons grote werkgebied. Ook houden we de zorg binnen ons team als de situatie complex is, of niet stabiel. De verpleegkundigen van het wijkteam zijn bevoegd om de handelingen te mogen doen en vinden het erg leuk om te doen, maar ze doen de handelingen te weinig om het standaard op te kunnen pakken. Ik heb echt hartstikke leuk werk, ik hoop dat we verder uitbreiden met nieuwe jonge collega’s.”
Voor de televisie of op kantoor
Miranda: "We zijn heel flexibel. Soms, als mensen nog werken, komen we zelfs langs op kantoor. Dan neemt de klant de spullen mee en dan regelen we het zo. Of mensen die op vakantie zijn in ons werkgebied, dan komen we gewoon die kant op. Met de meest mensen hebben we echt een goede klik.” De heer Hoitink lacht: “ja het voelt inmiddels zo vertrouwd. In de ochtend zitten we hier samen aan tafel, maar in de avond zit ik gewoon lekker voor de tv, dan doe jij je werk en kan ik lekker televisie blijven kijken.”
Miranda: "Ja, zo gaat het! Als een klant een afspraak heeft passen we daar onze schema’s ook op aan. In overleg kan er een heleboel en we denken graag mee, zodat de klant zoveel mogelijk zijn eigen leven kan leven. We moeten het immers sámen doen!”